Fenerbahçe taraftarları, heyecanla beklenen varışını izlemek için Sabiha Gökçen Havalimanı’nın doğu tarafına iniş yapan pırıl pırıl beyaz bir özel jeti bekliyor. Havaalanındaki VIPler için ayrılmış bu şık alan, güvenlik nedeniyle sıkı ama insanlar, uçağa bir göz atmaya çalışmak için kapının yanında toplanmalarına izin veriliyor. TV ekipleri de burada, binlerce kişinin telefonlarından veya YouTube’da evde izlemek üzere canlı yayın yapıyor. Bazıları sigarasını bir elinde, cep telefonunu diğer elinde tutarak kaldırımlarda ve korkuluklarda duruyor, İstanbul topraklarında görmeye hazır oldukları bir adamı ilk görebilecekleri ufak avantaj noktalarında hazır bekliyorlar.
Bu adamı sadece beş saniye bile görseler, binin üzerinde kol ve dolaşık koltukaltı kokusunun kokusuna karşı kendilerini zor tutarak ona doğru koşan taraftarlar alkışlıyor. Onun dışarıda dolaştığında çevresini ve arabasını saran taraftarların tezahüratları ve sevgi seli karşısında alçakgönüllü bir şekilde dışarı adım atar. Gözleri heyecanla parlar, kol kola takılırlar, alkışlarlar, fotoğraf ve videolar çekerler. Bir kişi arabasının içine selfie çekmek için zorlamaya çalışır. Bir muhabirin dediği gibi, bu gerçek bir Türk çılgınlığıdır.Mourinho, özellikle Türk futbolu ve Fenerbahçe için ne kadar önemli olduğunu göstermek için havalimanındaki manzara sadece bir başlangıçtır. Seyirciler, birkaç saat sonra Fenerbahçe’nin sahasındaki ev stadyumunda daha fazlasını bekliyor. Fenerbahçe taraftarları bir adamı akıllarına koyduklarında şehirdeki herkesin aynı şekilde hissettiği hisset quié esit Zuisse yıllar veya en azından saygı duymuştur, stoklar onu ziyaret etmek için buradaydı.
Mourinho’nun konuşmalarını dinleyen 250,000 kişi, Mourinho’nun ilk kez konuştuğu YouTube’yi izlerken, buna göre stadyum dolu, yani 25.000 ila 30.000 arasında kişi burada bulunuyor. Hatırlatmamız gereken bir şey: Bu bir futbol maçı değil, hatta sadece bir menajer. Sonunda, kalabalığı daha fazla heyecanlandırmak için Fenerbahçe şarkılarıyla halkın kafasını karıştırdıktan sonra, Mourinho sessiz bir şekilde oturuyor, sıfır ifade. Ali Koç, kulübün başkanı, ilk 10 dakika konuşuyor, bazıları yuh çeker, bazıları alkışlar; bu olayın gerçekleşmesini sağlayan adam o ama popüler değil. Mourinho sessiz kalarak, en sonunda el sallıyor (alkışlıyorlar), kalkıp onlara bir öpücük gönderiyor (kesinlikle aklını kaybediyorlar). Mourinho, bir ıslık çalarak 3 Cristiano Ronaldo selamı yapar “Siuuuuu!” Mourinho, yönetmeliğe bir belge imzalamanın bir şölen olduğunu belirtmektedir. Foitbol dünyasında çok önemli bir yere sahiptir.
Fenerbahçe ve Türk futbolunun, camsız birliktelikleri nasıl düşündüğüne bakılmaksızın, saf garip şeyleri sevme eğilimleri göz önünde bulundurularak birbiri için yaratılmış olabilecekleri düşüncesi aklınıza gelebilir. Bu kesinlikle sıkıcı olmayacak.
